Enez ilçesi, ilimizin güney batı köşesindedir. Doğusunda Keşan ilçesi, batısında Ege Denizi, kuzeyinde Yunanistan ve İpsala ilçeleri, güneyinde Saroz Körfezi bulunur.
Tek dağı, Çandır (Çan Hıdır) Dağı’dır. Bunun yükseltisi 400 metreye yakındır. İlçenin doğu yarısı, Saroz Körfezi kuzeyinde uzanan Pelin Yaylası üzerindedir. Bu yaylanın yükseltisi 50 ile 150 metre arasında değişir. Doğusundaki geniş vadi tabanı, Enez ve Yenice Ovası adıyla anılır. İlçenin tek nehri, Meriç’tir. Platin, Gökgür, Ayana, İncirlidere adlı dereleri vardır. Doğal gölleri Çeltik, Dalyan, Küçük Tuzla, Bücürmene ve Taşaltı’dır.
İlçe, Akdeniz ikliminin Marmara Tipi alanındadır. Rüzgarlar, daha çok kuzey yönlerden ve orta şiddette eser. Yazlar sıcak ve epey kurak, kışlar serin ve yağışlı geçer. İlçe, yağış bakımından yarı nemlidir. Doğal bitki örtüsü kuru ormandır. Denize bakan yamaçların örtüsü maki’dir. Maki, bodur ağaçlar ve kurakçıl otlardan oluşmuştur. Bu katkılı bir makidir. Karadeniz iklimine özgü bitkilerle karışıktır. Ormanların ortadan kaldırıldığı yerlerde Bozkır oluşmuştur. Bozkır, tarla ve otlak olarak kullanılır. İlçenin üçte birini kaplar.
Eskiçağda Ainos adını taşıyan Enez, Ege Denizinin kuzey sahilinde ve Meriç (antik Hebros) nehrinin denize döküldüğü sahada, denizden 25 metre yükseklikte, orta miyosen devrine ait sarp, kalker bir yarımadanın üzerinde kurulmuş çok eski ve tarihi bir şehirdir.
Enez doğusunda Keşan, batısında Yunanistan, kuzeyinde İpsala, güneyinde Ege denizi ile çevrilidir. Arazinin 1/3’ü ormanlıktır. Yüzölçümü 458 km2 olup, İl merkezine olan uzaklığı 172 km.’dir.
Enez halkının temel geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Merkez ve sahil köylerimizde balıkçılıkla da uğraşılmaktadır.
Ainos Antik Kenti ve Enez Kalesi
Antik çağdan günümüze uzanan tarihi ile Enez halen bu uygarlıkların izlerini taşımaktadır. Kale içinde yer alan Fatih Camii (Enze Ayasofyası) yapının önemli bölümünü oluşturur. Kaleden çıkarılan eserler Edirne Müzesinde sergilenmektedir.
